"Ομότιμος" ως ομολογιούχος !!!

ΟΙ ΟΜΟΤΙΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΚΟΛΛΕΓΙΩΝ

Το είδαμε κι αυτό: Τα εμπορεία πανεπιστημιακών ελπίδων που ονομάζονται «κολλέγια» επιστρατεύουν ομότιμους καθηγητές που δανείζουν το σώμα και τους τίτλους τους για να προσδώσουν ακαδημαϊκό κύρος. Αν δούμε λίγο ειρωνικά το θέμα, φαίνεται σάμπως τα «κολλέγια» να διαφημίζουν έτσι με πολύ έμμεσο τρόπο τα … δημόσια πανεπιστήμια. Γιατί, για ποιο λόγο ένας φοιτητής, ή ένας «φοιτητής» να προστρέξει στα κολλέγια για να βρεί πανεπιστημιακούς καθηγητές και να μη πάει κατ’ ευθείαν στη πηγή: Τα δημόσια πανεπιστήμια. Αυτή είναι η χιουμοριστική πλευρά που αποκαλύπτει τη θολούρα μέσα στην οποία δημιουργείται η λαϊκή αγορά πανεπιστημιακών πτυχίων προς πλουτισμό των επιχειρηματιών της.

Η ουσία όμως βρίσκεται άλλού: Η εμφάνιση των ομότιμων ως κραχτών στα κολλέγια θέτει το προφανές ερώτημα, τι έννοια έχει η αναγόρευσή τους στον τιμητικό αυτό τίτλο. Μήπως είναι συμπλήρωμα – εκλεκτικό- της σύνταξής τους; Δηλαδή μήπως με τον τίτλο του ομότιμου τους δίδεται ένας τίτλος αξιόγραφου, κάτι λ.χ. σαν ομόλογο, από το οποίο μπορεί να δρέπουν ράντες εισοδημάτων στο μέλλον; Το λέω μετά γνώσεως, γιατί με πλησίασαν και μένα κάποιοι καταφερτζήδες για να μου προτείνουν να δώσω το όνομά τους στο ευαγές ίδρυμά του και να εισπράττω μια αρκετά ενδιαφέρουσα μηνιαία αποζημίωση με την διαβεβαίωση ότι δεν χρειάζεται να κάνω και τίποτα. Απλώς ο τίτλος τους ενδιέφερε. Ομολογώ ότι με έπιασε ανατριχίλα γιατί – με το αρωστημένο υποσυνείδητό που φαίνεται ότι έχω – ο νους μου γύρισε πίσω στα τέλη της δεκαετίας του ’60 όταν ο αλήστου μνήμης Γεώργιος Παπαδόπουλος έβριζε την μεγάλη σύναξη των ακαδημαϊκών μας μέσα στη Βουλή των Ελλήνων όπου τους είχε μαζέψει και κανείς μα κανείς τους δεν πήρε το καπέλο του να φύγει. Βλέπεις και τότε η πρόσοδος του τίτλου μετρούσε περισσότερο από την κοινωνική τιμή που εύκολα την θυμόμαστε όταν θέλουμε να προβάλουμε το γεγονός ότι δεν είμαστε … δημόσιοι υπάλληλοι αλλά είμαστε «λειτουργοί» της κοινωνίας.
Τελικά, παρ’ ότι είμαι κατά τον μέτρων …. καταστολής σε θέματα ήθους, κλίνω προς την άποψη ότι η ακαδημαϊκή μας κοινότητα, αυτή τη φορά, πρέπει να πάρει μέτρα για να υπερασπίσει την τιμή και την υπόληψή της.